พระราชสังวราภิมณฑ์ (โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ) หลวงปู่โต๊ะ
พระราชสังวราภิมณฑ์ (โต๊ะ อินทสุวณณเถร) หรือที่เรียกขานกันทั่วไปว่า “หลวงปู่โต๊ะ” เป็นพระคณาจารย์ที่คนไทยรู้จักดี ด้วยศีลาจารวัตรอันปฏิบัติงดงามเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวพุทธทุกชนชั้น ท่านถึงพร้อมด้วยบุญบารมีและอิทธิบารมี วัตถุมงคลที่ท่านปลุกเสกมีความศักดิ์สิทธิ์ปาฏิหาริย์ หลากหลายประสบการณ์เล่าขานมากมายจากเหนือจรดใต้ทั่วประเทศไทย จนกลายเป็นพระยอดนิยมของเมืองไทย
วัยเด็ก
ท่านเกิดเมื่อวันอาทิตย์ เดือน 5 ขึ้น 4 ค่ำ ปีกุนยังเป็นอัฐศกตรงกับวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ.2430 ณ บ้านคลองบางน้อย ตำบลบางพรมหม อำเภอคณฑี ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นบุตรของนายพลอย กับนางทับ รัตนคอน มีน้องร่วมบิดามารดาเดียวกันคนหนึ่งชื่อ เฉื่อยเด็กชายโต๊ะ ได้เข้าเรียนวิชาอยู่ที่วัดเกาะแก้ว ใกล้บ้านเกิดของท่าน เมื่อมารดาถึงแก่กรรม พระภิกษุแก้ว เห็นความขยันหมั่นเพียรของเด็กชายโต๊ะ จึงได้พาเด็กชายโต๊ะมาฝากอยู่กับพระอธิการสุข เจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีในสมัยนั้น ท่านเรียนหนังสืออยู่ที่วัดประดู่ฉิมพลีเป็นเวลา 4 ปี
บรรพชาและอุปสมบท
เมื่อท่านอายุ 17 ปีก็ได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อปี พ.ศ. 2447 โดยมีพระอธิการสุขเป็นอุปัชฌาย์ บรรพชาได้วันเดียวพระอธิการสุขก็มรณภาพ จากนั้นท่านได้มาเรียนศึกษาพระธรรมวินัยอยู่ที่วัดประดู่ฉิมพลีกับพระอธิการคำ พร้อมทั้งเรียนกรรมฐานกับพระอาจารย์พรหมอีกท่านหนึ่งด้วย
ท่านเข้าพิธีอุปสมบทเมื่อวันอังคาร เดือน 8 อุตตราษาฒขึ้น 7 ค่ำ ปีมะแม นพศก ตรงกับวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2450 ณ พัทธสีมา วัดประดู่ฉิมพลี โดยมีพระครูสมณธรรมสมาทาน (แสง) วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูอักขรานุสิต (ผ่อง) วัดนวลนรดิศ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูธรรมวิรัต (เชย) วัดกำแพง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า “อินฺทสุวณฺโณ”
หลวงปู่โต๊ะ ท่านเป็นคนมีความเพียรพยายาม สอบได้นักธรรมชั้นตรีได้เมื่อปี พ.ศ. 2455 ต่อมาพระอธิการคำได้มรณภาพลง ทางคณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้งท่านให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีสืบต่อมาเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2456
ละสังขาร
ท่านเริ่มอาพาธหนักเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 จนกระทั่งวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2524 เวลา 9:55 น. ท่านได้มรณภาพลงด้วยอาการสงบ รวมสิริอายุได้ 93 ปี 73 พรรษา
พระธรรมของหลวงปู่โต๊ะ ลึกซึ้งและสนุกสนานมาก ท่านเป็นนักสอนธรรมด้วยสไตล์การพูดและตอบในตัวเอง ท่านได้แสดงธรรมไว้หลากหลายมาก ขอรวบรวมพระธรรมที่น่าจะเป็นประโยชน์ และไม่ยาวเกินไปมาให้ได้อ่านกัน ดังนี้
“กายกับจิตตรงกันเมื่อใด
กายนั้นศักดิ์สิทธิ์ จิตนั้นศักดิ์สิทธิ์
เมื่อใดกายศักดิ์สิทธิ์ จิตศักดิ์สิทธิ์
เมื่อนั้นวาจาศักดิ์สิทธิ์”
“เราภาวนา “พุทโธ พุทโธ” ให้สังเกตที่ใจ
ใจมันเลื่อมใสใน “พุทโธ”
บางคราวมันก็ไม่เลื่อมใสใน “พุทโธ”
ภาวนา “พุทโธ” เมื่อไร มันไม่เห็นด้วย
เมื่อไม่เห็นด้วย เลยนอนหลับ
ต้องแก้ ไม่แก้ไม่ได้ ปล่อยไปใหญ่ ต้องแก้ต้องอ้อนวอน
ชวนให้มาทำงาน ชวนให้จิตมาทำงาน”
“รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์เรียกว่า กามคุณทั้ง 5
เราพึงสังเกตว่าจิตของเรามันตกอยู่ในกามคุณตัวใดบ้าง
เมื่อเรารู้ว่ามันติดอยู่ในความพอใจ ในรูปก็ดี ในเสียงก็ดี
ในกลิ่นก็ดีในสัมผัสก็ดี ในธรรมารมณ์ก็ดี
เมื่อสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ตัวใดตัวหนึ่งก็ตามความสงบหามีขึ้นกับเราไม่
เพราะจิตมันเข้าไปอยู่ในกาม ความสงบไม่มี
เมื่อความสงบไม่มีจิตฟุ้งซ่านไปในรูปบ้าง ไปในเสียงบ้าง
ไปในกลิ่นบ้างไปในรสบ้าง ไปในสัมผัสบ้าง
จิตตกอยู่ในกาม ความสงบหาเกิดขึ้นได้ไม่สมถกรรมฐาน
ถ้าความสงบไม่มี เรียก สมถะ ไม่ได้
วิธีแก้ไม่ให้จิตมันตกไปในกามคุณทั้งห้า
ให้พิจารณากายคตานุสสติ หรือ อสุภกรรมฐานก็ได้
จะช่วยกันล้างความเห็นผิดของจิตเราให้มันพอใจ ชอบใจ
ว่าไม่แน่นอน มันมีแต่ทุกข์”
พระคาถาแก้วสารพัดนึกหลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ
(ตั้งนะโม 3 จบ)
พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
นะโม เม สัพพะพุทธานัง อุปปันานัง มะเหสินัง
ตัณหังกะโร มะหาวีโร เมธังกะโร มะหายะโส
สะระณังกะโร โลกะหิโต ทีปังกะโร ชุตินธะโร
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข มังคะโล ปุริสาสะโภ
สุมะโน สุมะโน ธีโร เรวะโต ระติวัฑฒะโน
โสภิโต คุณะสัมปันโน อะโนมะทัสสี ชะนุตตุโม
ปะทุโม โลกะปัชโชโต นาระโท วะระ สาระถี
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร สุเมโธ อัปปะฎิปุคคะโล
สุชาโต สัพพะโลกัคโค ปิยะทัสสี นะราสะโภ
อัตถะทัสสี การุณิโก ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท
สิทธิธัตโถ อะสะโม โลเก ติสโส จะ วะทะตัง วะโร
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ วิปัสสี จะ อะนูปะโม
สิขี สัพพะหิโต สัตถา เวสสะภู สุขะทายะโก
กะกุสันโธ สัตถะวาโห โกนาคะมะโน ระณัญชะโห
กัสสะโป สิริสัมปันโน โคตะโม สักยะปุงคะโว
พุทโธ สัพพัญญุตะญาโณ มะหาชะนา นุกัมปะโก
ธัมโม โลกุตตะโร วะโร สังโฆ มัคคะผะลัฎโฐ จะ
อินทะสุวัณณะ ปาระมี เถโร อิจเจตัง ระตะนัตตะยัง
เอตัสสะ อานุภาเวนะ สัพพะทุกขา อุปัททะวา
อันตะรายา จะ นัสสันตุ ปุญญะลาภะ มะหาเตโช
สิทธิกิจจัง สิทธิลาโภ สัพพะ โสตถี ภะวันตุ เม ติ
พระเครื่องรุ่นแรกๆ ของท่าน ก็คือพระเนื้อผงรุ่นแช่น้ำมนต์และพระที่โด่งดังมากก็คือพระปิดตา
มหาลาภ รุ่นจัมโบ้ 1และพระปิดตามหาลาภ รุ่นปลดหนี้
พระเนื้อผงรุ่นแช่น้ำมนต์
ท่านได้สร้างพระเนื้อผงรุ่นแรกไว้ในปี พ.ศ.2468 มีทั้งหมด 13 พิมพ์หลวงปู่โต๊ะลงมือสร้างด้วยความตั้งใจและปรารถนาจะให้ขลังเป็นพิเศษ โดยพยายามเสาะหาวัตถุอันเป็นมงคลและอาถรรพ์เวทย์ต่างๆ ที่มีความขลังความศักดิ์สิทธิ์มาทำ และกดพิมพ์ด้วยมือของท่านเองเป็นส่วนใหญ่ พระเนื้อผงรุ่นนี้มักเรียกกันว่า “รุ่นแช่น้ำมนต์”เพราะมีการนำไปแช่น้ำมนต์ในตุ่มมังกร และหลวงปู่ก็จะปลุกเสกไปเรื่อยๆ ตลอดพรรษา
ที่มาพระเครื่อง: http://www.aj-ram.com/view/พระราชสังวราภิมณฑ์ หรือหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี